Over de LIMA collectie
De collectie van LIMA weerspiegelt de roerige geschiedenis van mediakunst. Naast de collectie van het Nederlands Instituut voor Mediakunst, huisvest LIMA de collecties van de voormalige of andere instellingen: MonteVideo, het Lijnbaancentrum, Time Based Arts en de Appel. Deze combinatie van bekend en onbekend talent vanaf de jaren zeventig, uiteenlopende genres zoals performances, mediainstallaties en videokunst, geeft de collectie een verrassende diversiteit.
Geschiedenis
In de vroege jaren zeventig begonnen bekende kunstenaars als Bill Viola, Nam June Paik en Gary Hill te werken met video. Dit werk werd vanaf 1978 opgenomen in de collectie van MonteVideo, net als dat van Nederlandse kunstenaars als Marinus Boezem, Jan van Munster en Pieter Engels, die eveneens in de jaren zeventig kort met het nieuwe medium experimenteerden. Nog voordat instellingen zich überhaupt met het collectioneren bezighielden, werden kleine centra opgericht op verschillende locaties in Nederland. Deze centra faciliteerden en promootten het gebruik van video voor en door kunstenaars. De vroegste voorbeelden hiervan zijn Agora studio's in Maastricht, het Lijnbaancentrum in Rotterdam en een paar individuen als de kunstenaars Miguel-Ángel Cárdenas en Jack Moore in Amsterdam, die ook hun camera beschikbaar stelden voor kunstenaars. Veel werken die in deze vroegste periode van de Nederlandse videokunst zijn gemaakt, zijn pas in de jaren negentig weer uit de vergetelheid onttrokken. Verrassende ontdekkingen die toen zijn gedaan, zijn werken van Dennis Oppenheim, Terry Fox, Wim Gijzen, Nan Hoover en Tajiri.
Movement in Light, Nan Hoover, 1976, 3'57''
Met de inbreng van de collectie van de Appel werd een enorme rijke verzameling performance registraties aan de collectie toegevoegd. De Appel bloeide in de jaren zeventig op als één van de meest vooraanstaande, internationale werkplekken voor performance kunst. De collectie van deze instelling bevat onder andere uniek werk van Laurie Anderson, Gina Pane en Carolee Schneemann. Naast de opnames uit de eigen galerie, legde de oprichtster van de Appel, Wies Smalls, ook een collectie internationale videokunst aan om het Nederlandse publiek in de gelegenheid te stellen kennis te nemen wat er internationaal gaande was, waaronder werk van Douglas Davis, Ulrike Rosenbach, Joan Jonas en Alison Knowles.
Begin jaren tachtig werd er vanuit de Appel begonnen met de oprichting van een vereniging voor videokunstenaars, die later de stichting Time Based Arts in het leven riep. De collectie van deze kunstenaarsvereniging bevatte naast in Nederland wonende kunstenaars als Abramovic/Ulay, Hooykaas/Stansfield, Ben d'Armagnac en Lydia Schouten, internationale kunstenaars als Mona Hatoum en General Idea. Time Based Arts hanteerde een actief verzamelbeleid, waar iedere kunstenaar die met video werkte kon proberen zijn werk te laten opnemen in de collectie. De groeide collectie was enorm veelzijdig en gaf een goed overzicht van het uiteenlopende gebruik van video in de beeldende kunst. Tot in de jaren negentig speelde Time Based Arts een belangrijke rol bij het verzamelen, distribueren en ondersteunen van videokunst, totdat, in 1994, onder druk van het gemeentebestuur van Amsterdam, een fusie werd aangegaan met MonteVideo.
Test Tube, General Idea, 1979, 28'08''
De videogalerie MonteVideo werd in 1978 opgericht door René Coelho, die hiermee de basis legde voor het Nederlands Instituut voor Mediakunst (NIMk/MonteVideo/Time Based Arts). MonteVideo was een galerie gespecialiseerd in elektronische kunst, en vooral in videokunst en mediakunst dat zocht naar de creatieve mogelijkheden en eigenschappen van het medium zelf. Een belangrijke stimulans voor de oprichting van het instituut was het werk van de Nederlandse videokunstpionier Livinus van de Bundt. Hij was dan ook de eerste kunstenaar die exposeerde in de galerie. Later volgde The Vasulkas, Bert Schutter, Peter Bogers, Matthew Schlanger en vele anderen. Naast de werken die in de galerie te zien waren, begon MonteVideo actief werk te verzamelen en te distribueren. Gary Hill, Shelly Silver en Gabor Body zijn enkele van de kunstenaars wiens werk door Montevideo getoond en gerepresenteerd werd.
Electromagnetic Objects, Woody Vasulka, 1975 - 2006, 33'58''
Huidige collecties and activiteiten
Tot aan het einde van 2012 heeft NIMk een belangrijke rol gespeeld in de productie, collectie, distributie en conservering van mediakunst. Uitendelijk heeft NIMk per 1 januari 2013 haar deuren moeten sluiten, vanwege het niet langer ontvangen van subsidie. Met ingang van deze datum is LIMA het internationale service platform voor de duurzame toegang tot mediakunst. Experts van het voormalig NIMk met hart voor mediakunst, richtten de onafhankelijke organisatie LIMA op.
De distributiecollectie van LIMA omvat een selectie meer recente videowerken en installaties, en de bovengenoemde collecties. De huidige collectie bestaat uit een gebalanceerde combinatie van internationale en nationale kunstenaars. Inhoudelijk gezien ligt de focus van de collectie op de grote thema's binnen de mediakunst: werken die commentaar leveren op (massa)communicatie en (massa)media, (performance) registraties, medium-specifieke werken en narratieve videokunst.